۱۳۸۶ اسفند ۲۸, سه‌شنبه

ايران در آرشيو ملی بريتانيا ۱۹۷۷- بخش چهارم- سياست و روابط خارجی ايران

ايران در آرشيو ملی بريتانيا ۱۹۷۷- بخش چهارم- سياست و روابط خارجی ايران


امسال مجموعه گزارش های من از تازه ترین اسناد محرمانه آزاد شده در آرشیو ملی بریتانیا در قالب هشت مقاله در پایگاه اینترنتی بی بی سی فارسی منتشر شده است. کاری است منحصر به فرد، پیچیده، طاقت فرسا و زمان بر که متاسفانه هنوز به طور کامل قدر و منزلت آن شناخته نشده است. امیدوارم به زودی با انتشار این مجموعه اسناد به همراه اسناد سال های قبل در قالب کتابی درباره ایران در دهه هفتاد از نگاه دیپلمات های بریتانیایی که هم اکنون در دست تهیه و تالیف دارم ارزش این مجموعه ها بیشتر دریافته شوند.
برای کسانی که امکان دسترسی به سایت بی بی سی را ندارند این مجموعه را به تدریج در این وبلاگ منتشر خواهم کرد. پیشاپیش از هر نظر انتقادی، اصلاحی و تکمیلی استقبال و در صورت تمایل در زمان چاپ کتاب با ذکر نام از تذکر دهنده تشکر خواهم کرد. لینک این اسناد در بی.بی.سی از این قرارند:
http://www.bbc.co.uk/persian/iran/story/2007/12/071227_bd-mt-archive-intro.shtml
برای کسانی که دچار مشکل فیلترینگ هستند احتمالا کلیک بر روی این لینک برای رسیدن به سایت بی بی سی فارسی می تواند مفید واقع شود. (بسته به کارت و سرویس دهنده اینترنتی دارد):
http://212.58.224.82/persian/iran/story/2007/12/071227_bd-mt-archive-intro.shtml
مجید تفرشی
پژوهشگر تاریخ معاصر
سیاست و روابط خارجی ایران

سیاست و روابط خارجی ایران در سال ۱۹۷۷ از محورهای اصلی اسناد تازه آزاد شده در آرشیو ملی بریتانیا درباره ایران بود.
سر آنتونی پارسونز، سفیر کبیر وقت بریتانیا در تهران، در یک گزارش تفصیلی محرمانه به تاریخ ۳۰ مارس ۱۹۷۷ به بررسی سیاست خارجی ایران و روابط بین المللی این کشور پرداخت.
سفیر بریتانیا در گزارش خود تاکید کرد که در ایران، همچون گذشته، این تنها نظر شاه است که در سیاست خارجی مطرح است و همه تصمیم های مهم خارجی توسط شخص وی گرفته می شود و مقامات ایرانی صرفا مجری دستورهای شاه هستند.
پارسونز بر این باور بود که شاه و بسیاری از تحصیل کردگان ایرانی نسبت به جایگاه و نقش کشور خود در جهان اغراق می کنند: "بسیاری از تحصیل کردگان ایرانی، از جمله خود شاه، دچار عقده خود کم بینی درباره نقش ایران در جهان هستند که ناشی از تحقیر در نیمه اول قرن [بیستم] است و ترس از خارجی ها و ملی گرایی منفی در رفتار آنها عیان است."
با این ترسیم منفی از پس زمینه ها و انگیزه ها، سفیر بریتانیا نگاه مثبتی به سیاست خارجی شاه داشت: "من باور ندارم که ملاحظات احساسی و غیرمنطقی تاثیر قابل ملاحظه ای بر تصمیم های سیاست خارجی شاه داشته باشند. کارنامه او در این ."مورد عملگرا و محتاط است و ریشه در شناخت مراکز خطر برای اهداف وی، توسعه اقتصادی ایران و تداوم رژیم پهلوی دارد



هیچ نظری موجود نیست: